As Long As My Heart Beats

Chapter 9

“KATE, NO U-TURNS please. Hindi na tayo babalik na naman sa nakaraan. ‘Tapos na ‘yon. Let’s move forward.”

Napakagat-labi si Katerina pagkarinig sa isinagot na iyon sa kanya ni Brett sa telepono. Kaagad na pinutol nito ang mga sasabihin pa sana niya nang ikuwento niya ritong may balita na siya tungkol sa pinagmulan niya.

“Pero Brett-“

“Magkita na lang tayo mamaya, okay? I love you.”

Hindi na siya nagkaroon pa ng pagkakataong makapagsalita nang mawala na ang binata sa kabilang linya. She sighed. Ang dami niya pa namang gustong ibahagi sa kanyang boyfriend, ang kanyang kaba sa nalalapit na pagkikita nila ng kanyang pamilya, ang saya na malamang may naghanap rin pala sa kanya, ang excitement na makilala ang pinagmulan niya, at ang pagmamalaki sa puso niya sa nalamang Eirene Morrison pala ang totoo niyang pangalan.

Pero mukhang hindi interesado si Brett. Palibhasa ay para bang naka-program na sa isip nito na pareho lang sila ng sitwasyon, na hindi na sila babalikan pa kahit kailan ng mga taong nang-iwan sa kanila.

They were getting married in three months’ time. She was hoping that they could clear things out within that time.

“My case is proving to be different than yours, Brett.” She breathed heavily. “At patutunayan ko ‘yan sa ’yo. I just hope that when that time comes, you can at least show that you are happy for me.”

Hindi niya na tinawagan uli si Brett. May pagkakataon pa naman para makapag-usap sila pagbalik nito sa restaurant tutal ay bukas pa naman ang nakatakda niyang pagsama kay Andrei pabalik sa tunay niyang tahanan. Sa loob nang ilang sandali ay muling namasa ang kanyang mga mata. It felt so comforting to know that she wasn’t an orphan, after all.

Pabalik na sana siya sa mini stage para muling tumugtog nang mag-ring ang cell phone niya. Si Andrei ang nasa kabilang linya. Nagpalitan na sila nito ng phone numbers matapos nilang mag-usap kanina.

“Are you ready for tomorrow?”

Ngumiti siya. “More than ready.”

“HEY, I MISS you today.”

Kaagad na nabura ang maghapon na pagod ni Brett nang marinig ang malambing na sinabing iyon ni Katerina. Kasalukuyan itong tumutugtog nang dumating siya sa Buddies’ kaya hindi niya na inabala pa. Dumeretso na siya sa kanyang opisina at doon pansamantalang nagpahinga.

niya sa trabaho ang manager ng branch ng Buddies’ sa Antipolo nang mapatunayan niyang ginagamit nito ang pagiging manager para gipitin at ipitin ang mga suweldo ng mga empleyado roon. Halos buong

para obserbahan ang pamamalakad ni Cedric, ang assistant manager roon na ngayong araw lang ay ginawa

tumayo at sinalubong ang dalaga. Nang yakapin niya si Katerina at magiliw nitong gantihan ang yakap niya ay payapa niyang naipikit ang kanyang mga mata. He has been alone so long that he wasn’t used having someone with him. That’s why he was grateful that she was patient with him. “I

ni Katerina saka bahagyang humiwalay sa kanya. Hinaplos nito ang mga pisngi niya.

ang noo niya. “I thought we’re moving on together? Bakit mo pa binabanggit ‘yan? They are not coming back, Kate. Katulad ni Mama. Just accept that, okay?

refused to be affected by the sadness in her eyes. He had been through all that before. Umasa rin siya noon pero nabigo at nasaktan lang siya. Ayaw niyang matulad rin si Katerina sa kanya, ayaw niyang masaktan rin ito gaya niya. He couldn’t take the pain back then that’s why he resorted to changing his self. And he will be damned if he would let the same thing happen

Brett, makinig ka muna

halik sa mga labi si Katerina para matahimik na ito, silently hoping that it would

“SHALL WE GO?”

ay iniabot kay Andrei ang dala niyang travelling bag. Sa kabila ng nerbiyos ay nagawa niya pang maaliw nang alalayan pa siya nito papasok sa nakabukas ng pinto ng kotse. Bihira na

“Anything

ring tawagan si Brett para ipaalam rito ang nakatakda niyang pagpunta sa Infanta, Quezon para makilala ang kanyang pamilya. Pero sa pangatlong pagkakataon ay hindi siya nito

about your parents again, stop it,

saka lang malalaman ni Brett na hindi siya pumasok kapag nadatnan ang kaibigan nitong si Luis na pinakiusapan niya munang pansamantalang tumugtog habang wala siya. Tutal naman ay hanggang kinabukasan na lang siya sa restaurant dahil

hilahin pababa ni Andrei ng sasakyan nito. “Utang-na-loob, dito ka magbuntong-hininga at huwag sa loob

Natawa siya.

Nagtagis ang mga bagang niya nang makita itong nakikipagtawanan pa sa lalaki habang inaalalayan ito pasakay sa kotse na hindi na

bag na iniabot rito ang dalaga? Kung aalis ito, bakit hindi niya

bumawi rito. Alam niyang hindi man sabihin ay masama ang loob nito. He made a promise to his self that he wouldn’t let that day pass without confessing to her his reasons why he didn’t want to bring out the past again,

ano itong nasasaksihan

mata bago kinuha ang kanyang cell phone at idinayal ang numero ng dalaga. “Nasaan ka?” agad na bungad niya

driver ng taxi na kanyang sinasakyan ang kotse ng mga ito. Coding ang kotse niya sa araw na iyon kaya doon na

linya. “Nasa… nasa orphanage ako ngayon, Brett. May kailangan lang akong asikasuhin rito kaya hindi

ang mga kamay niya. “Talaga? Sinong

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255