In A Town We Both Call Home

Chapter 6

“CONGRATULATIONS, Miss Marinduque. You are six weeks pregnant.”

Sa hindi na mabilang na pagkakataon sa araw na iyon ay nakaramdam si Lea ng panlalamig sa naalalang ibinalita na iyon sa kanya ng doktor. Parang mababaliw na napasandal siya sa elevator habang hinihintay iyong bumukas. Wala sa loob na napahawak siya sa kanyang tiyan.

Ilang linggo nang hindi maganda ang pakiramdam niya kaya nag-half day na lang siya sa trabaho nang araw na iyon para magpatingin sa doktor. Sa dami ng inasikaso niya sa nakaraang mga araw ay nalimutan niya nang pagtuunan ng pansin na delayed ang period niya. Ang buong akala niya pa nga ay may sakit siya.

Iyon pala ay buntis na siya. At walang idea si Lea kung paano iyon sasabihin sa ama ng dinadala niya kung ganoong simula nang may mangyari sa kanila ay hindi niya na nakita ni anino nito. Walang emails, phone calls, o kahit isang text message man lang mula rito. Jake was literally avoiding her. At magagawa niya sana iyong tanggapin kahit gaano pa kasakit pero hindi ngayong may buhay na sa sinapupunan niya. Ni hindi niya alam kung paano iyon sisimulang ipaliwanag sa mga magulang niya.

Nang huminto na ang elevator ay sandaling nag-alinlangan pa si Lea. Napahugot siya ng malalim na hininga bago siya tuluyang lumabas at naglakad papunta sa opisina ni Jake. Nang madaanan niya ang secretary nito ay kaagad iyong ngumiti sa kanya. Kilala na siya nito kaya noon pa man ay malaya na siyang nakakalabas-masok sa hotel na iyon at sa opisina ng boss nito. Dumoble ang kaba niya nang makarating na sa tapat ng pinto.

Diyos ko. Dahan-dahang iniangat ni Lea ang nanginginig na kamay at saka kumatok, isang bagay na hindi niya nakasanayan pero ngayon ay ginagawa niya. Si Jake na buong buhay niya ay kaibigan niya na ang mismong naglagay ng napakalaking harang sa pagitan nila kaya bigla ay hindi niya alam kung ano ang gagawin, sasabihin o kung paano ito haharapin.

Sa nakalipas na mga linggo ay iniwasan niya na ring magkaroon pa ng communication sa binata. Inabala niya ang sarili sa pagtatrabaho. His message was clear. Hindi na nito kailangan pa ng anumang salita para ipaintindi iyon sa kanya. He wanted to cut her off in his life. Just like that. At ginagawa ni Lea ang lahat para sundin ang mensaheng iyon.

She can continue to pretend so hard for the rest of her life like they were strangers even if it was killing her inside. Nakipagmatigasan rin siya. Kung sana lang ay kaya niya pa rin iyong gawin hanggang ngayon…

“Come in.”

Nang marinig ang pamilyar na baritonong boses na iyon ay nanginginig pa ring pinihit na ni Lea ang doorknob. Sa pagbukas niyon ay agad na sumalubong sa kanya ang mukha ni Jake na mukhang hindi na nagulat na nakita siya roon. Walang dudang naitawag na ng secretary nito ang pagbisita niya. Isinenyas nito ang couch roon na agad niya namang nilapitan.

Kailangang-kailangan niya ng mauupuan dahil pakiramdam niya ay bibigay

na ang dati ay awtomatikong magandang ngiti sa mga labi nito sa tuwing nakikita siya. Sa

si Jake. Nang salubungin ni Lea ang mga mata nito ay agad itong nag-iwas ng tingin. “Lea, I’m…

sa sariling

took me this long to say that. Pinaplano ko na ring puntahan ka para personal na makahingi

“Pagkatapos ay ano?”

napabuntong-hininga ang binata. “I… I honestly don’t know.

ang paghinga ay ang bagay na iyon ang huling gugustuhin

“Don’t be.” Halos pabulong na sinabi niya

Agad na napaharap sa kanya

‘yo, when the truth was I couldn’t tell it to you then because it was you, Jake. I couldn’t tell you everything that involves my heart because I knew you wouldn’t appreciate that anyway. Dahil

in love with you, Jake. I’ve been in love with you since we were young. And I didn’t know what got into me when something happened between us. All I knew was that I wanted you to love me even for just that

“Leandra-“

niya napigilan ang pagtaas ng boses. Dahil sa kalagayan ay mas naging emotional siya ngayon. “Hirap na hirap na ako. Didn’t you promise me years ago that you will never make me feel lonely? But you always make me feel that way whenever you treat me as someone else. You broke your promise, Jake. Ihinto

can’t always be there to save you because I need to be saved, too. Ayoko nang mabuhay bilang kapatid mo.” Pumatak ang mga luha niya. “Lalo na ngayon. Ayokong ibang pagkatao ko ang kalalakhan ng magiging anak ko. Ayokong dumating sa punto na magtatanong

anino, Jake. This time, I want to try to be me again especially now that I’m…” Mariing naipikit ni

Natulala si Jake.

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255