Once Upon A Time

KUMABOG ang dibdib ni Selena nang malayo pa lang ay natanaw niya na ang sasakyan ng ama malapit sa lupaing binili nila ni Dean. Nakatayo ang ama sa tabi ng sasakyan nito kasama ang dalawa pang mga tauhan nito. God…

“Mama, bumalik po tayo.” Natatarantang wika ni Selena sa driver. Gabi na at wala siyang alam na iba pang mapupuntahan pero bahala na. “Lumayo na po tayo rito. Pakibilisan po, utang na loob.”

Nagtataka man ay sumunod pa rin ang driver. Nanginginig ang mga daliring kinuha ni Selena ang cell phone niya at idinayal ang numero ng asawa pero ring lang ng ring ang cell phone nito. Nagsimulang mag-init ang mga mata niya nang sa wakas ay tigilan ang pagtawag rito. Muli niyang ibinalik sa kanyang bag ang cell phone. Napuno ng mga alalahanin ang isip niya. Nasaan na ang kanyang mag-ama? Ano na ang nangyari sa mga ito?

Nag-aalalang binalingan ni Selena ang nakatulog nang anak. Saan na sila pupunta ngayong mag-ina? Parehong nasa malayong lugar ang mga kaibigan niya. Si Lilian ay bumalik na sa Amerika kasama ng fiancé nito habang si Chynna ay nasa kung saang bahagi rin ng Pilipinas para sa shooting nito.

“Selena, get out of the cab now!”

Nanlamig si Selena nang marinig ang malakas na boses na iyon na halos isa’t kalahating taon niya ring hindi narinig. Dahan-dahan siyang lumingon sa bintana sa gawi niya. Ganoon na lang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang makita ang kotse ng ama na humahabol sa taxi na sinasakyan niya.

Bukas ang bintana sa gawi ng ama kaya kitang-kita niya ito. At galit na galit ang anyo nito.

“Manong, pakibilisan nyo po, parang awa nyo na!” Halos pasigaw nang wika ni Selena sa driver. Sumunod naman ang driver. Binilisan nga nito ang pagmamaneho pero wala na ring nangyari. Dahil hinarang na sila ng kotse ng kanyang ama.

Mabilis namang bumaba ng kotse si Selena kalong pa rin ang nagising na niyang anak. Nagsimula itong umiyak. “Sweetheart, not now, please.” Basag ang boses na bulong niya habang tumatakbo sa kalsada palayo sa ama at sa mga tauhan nito na humahabol na rin sa kanya.

niyang gawin ang lahat para makalayo kahit gaano pa kaimposible ang bagay na iyon. Dahil natatakot siya na muling ikulong ng sariling ama. At sa

Tensyonadong naisaloob ni Selena. Sumabay sa pag-iyak ng anak ang pag-agos ng kanyang mga luha. Nanlalabo na rin ang

ka na, anak. Hindi ko gustong pagdaanan mo ito. Hindi ko gustong pagdaanan nyo ito. But God… I can’t do anything to stop this-” Hindi na natapos pa ni Selena ang mga sasabihin nang bigla na lang niyang naramdaman ang para bang paghagis ng

siya sa kalangitan. Madilim iyon. Pero siguro ay wala nang makatatalo pa sa kadilimang bumabalot sa kanya nang mga sandaling iyon. Wala siyang maramdaman. May mga mukha siyang nakikita sa kanyang harapan.

luha ni Selena bago niya unti-unting ipinikit ang

ng kapatid. Nag-eempake siya ng mga gamit nilang mag-anak nang

like your mother,

suntok ng kapatid

Dean at muli rin siyang lumaban. Strange. Pagkatapos pa ng ilang suntok at sipa ng kapatid ay saka lang siya mas nakaramdam ng kapaguran…

choosing me. It was more than that, Adam. It had always been more than that. May iba pang dahilan kaya ka nagkakaganyan sa akin

sumisigaw pa ring wika ni Adam bago muling tumama sa panga ni Dean ang kamao nito. “And this is for taking away the very first woman

si Dean nang sikmuraan siya ng kapatid. Pero para bang hindi pa ito nakuntento sa sinapit niya. Muli itong umatake. Pero nagawa nang makabwelo ni Dean. Dinaganan niya ang kapatid at siya naman ang sunod-sunod na sumuntok rito. Sa bawat suntok ay katumbas ng lahat ng sakit at paghihirap na

Dean nang suntukin rin ang kapatid sa panga. “And this is for the woman we both love that got you and your mother even greedier. Para ito sa pagiging makasarili nyo dahil alam nyong mapapasaya ko siya pero

ni Adam sa pakikipagpambuno sa isa’t isa. Marami nang mga gamit sa sala ang nabasag. At wala pa sana silang balak na tumigil. Humihiyaw ang mga puso nila sa galit at hinanakit na kay tagal nang nakatago lang. At dahil nakatago lang, sa halip na mabura iyon sa paglipas ng panahon ay lalo lang iyong