The Trouble With Good Beginnings

“BROTHER, I want you to meet the real Holly Lejarde, the love of my life, the sun in my day and the soon to be queen of the Williams Prime Holdings Incorporated and-“

“Tama na. Sobra-sobrang titulo na ‘yan.” Nangingiting putol ni Holly sa mga sasabihin pa sana ni Aleron. Mula sa lapida ni Athan ay bumalik ang mga mata niya sa mukha ng nobyo. Nahuli niya itong nakatitig rin sa kanya. She was overwhelmed by the sparkle in his blue eyes. Hindi niya alam na magiging posible pa pala ang ikalawang pagkakataon para sa kanila. Hindi niya rin inakalang ito ang magbabalik ng ngiti sa mga labi niya.

Na-missed niya rin ang ngumiti, ang gumising sa umaga na puno ng saya ang puso niya, ang matulog sa gabi na kampante at hindi mag-aalala o matatakot para sa susunod na araw. Na-missed niya ang magmahal. Na-missed niya ang magaan na pakiramdam na iyon sa puso niya. Matapos nilang magkasundo sa wakas ni Aleron ay nanatili pa sila ng dalawang araw sa isla bago nagpasundo ang binata sa chopper. Lumapag iyon sa helipad ng mansyon ng pamilya ng binata kaya sa kauna-unahang pagkakataon ay nasilayan ni Holly ang lugar kung saan lumaki si Aleron. Inikot na muna siya nito roon.

Nabigla pa siya nang makita ang malaking portrait niya sa sala roon pati na sa kwarto ni Aleron. Kaya pala ganoon na lang kalapad ang mga ngiting isinalubong sa kanya ng mga kasambahay roon ay kilala na siya ng mga ito. Hindi man sa pangalan kundi sa mukha dahil hindi naman daw likas na palakwento ang binata ayon sa mayordoma roon. Natuwa pa ang mga itong sa wakas ay dinala na raw siya ni Aleron roon.

Kahit ang mansyon roon ay mayroong kombinasyon ng pink at puting mga kulay. Lumawak ang pagkakangiti ni Holly. Napakadali nang ngumiti ngayon. She wanted to believe that the worst part of their relationship was over. Matapos nilang maglibot sa mansyon ay dumeretso sila sa sementeryo para bisitahin sina Athan at Hailey. Nauna na nilang dinaanan ang kakambal niya. Pagkatapos niyon ay ihahatid na siya ni Aleron sa mansyon ng kanyang mga magulang para ipaliwanag na rin daw ang panig nito at pormal na makahingi ng tawad sa mga nangyari noon.

Sobra kung bumawi ngayon ang binata. Kahit sa biyahe nila kanina ay hindi nito binitiwan ang palad niya. Nagsama pa ito ng driver sa kotse para solo umano nila ang backseat.

“I’m going to work hard for your parents to accept me again, Holly. Hindi ako titigil. Liligawan ko sila araw-araw hanggang sa makuha ko uli ang approval nila.”

“Our case is different, Aleron. Pero wala namang perpektong tao kaya wala ring perpektong relasyon. Maiintindihan at tatanggapin ka rin nila. Siguro hindi man ngayon, hindi man kaagad but I know one day, they will.” Isinandal ni Holly ang ulo sa balikat ng binata. “Pero kung sakali mang hindi, magtanan na lang tayo.”

Natawa ng malakas si Aleron. “I would really love that-”

“Williams!”

sigaw na iyon. Kumabog ang dibdib ni Holly. Mula nang lumapag sa helipad ng mansyon ng mga Williams ang chopper ay ganoon na ang pakiramdam niya. Hindi na nga lang niya sinabi kay Aleron dahil wala namang sapat na basehan ang kaba niya. Pero ngayong narinig niya na ang para

ang pagkakahawak niya sa kamay ni Aleron. Gumanti ito ng pisil para kalmahin siya. Sabay nilang hinarap ang pinagmulan ng boses. Nakita nila ang isang lalaki na sa palagay ni Holly ay naglalaro sa late-forties o early fifties

are you?”

ko na nga ba at magpapakita ka rin.” Sa halip ay sagot ng bagong dating. “Mabuti na lang at hindi ko pa pinapaalis ang mga bata ko sa paligid ng mansyon mo. Alam mo ba kung gaano kalaki ang utang ng nanay mo sa akin?” Bumangis ang anyo nito. “Malaki! Iniwan niya ako para sa ’yo! Para sa lintik na kagustuhan niyang magpaka-ina daw sa

likuran nito. Dumoble ang bilis ng tibok ng puso niya nang iumang nito iyon kay Aleron. Para na itong tinakasan ng bait nang mga sandaling iyon. Kahit paano ay pamilyar siya sa ganoong baril. Kalibre cuarenta y cinco iyon. Ilang ulit niya nang nakita iyon sa drawer ng daddy niya sa library. Ang pagkakaiba lang ay rehistrado ang

ka na muna sa kotse. You’ll be safe there. Aayusin ko ‘to.

ng takot ang puso niya. Ganoong-ganoon ang

Bahagyang

wala siyang nagawa. “Fine. But don’t get hurt,

Bahagya pang ngumiting sagot ni Aleron bago marahang

‘to.” Narinig niya pang mahinahong wika ni Aleron sa estranghero bago niya sa wakas iniwan ang mga ito para makahingi ng tulong. Nanakbo siya pabalik sa kotse. Pero hindi pa man siya nakalalayo ng husto nang makarinig siya ng dalawang magkasunod na putok ng baril. Kusang tumigil sa paggalaw ang

Aleron. Nakita niya ang paluhod na pagbagsak nito sa lupa. “Aleron!” Natatarantang sigaw ni Holly. Mabilis na tumakbo siya pabalik sa kinaroroonan ng nobyo. Nang tangkang kakalabitin ng

Sumunod na naramdaman niya ang nakababaliw na sakit na iyon

Aleron na yumakap rin sa kanya. “I told

ni Holly. Sinikap niyang ilayo ang sarili sa binata sa takot na mapinsala pa ito sa yakap niya. Pumatak ang

sa duguang mga kamay nito na iniyakap nito sa kanya. Lumarawan ang pagkagimbal sa anyo nito. “You’re shot.” Pinilit nitong tumayo pero bumagsak ito dahil sa napuruhang hita nito. Tatayo na sana itong

“Stop it.”

help! You’re bleeding!” Giit