The Trouble With Good Beginnings

“BAKIT nandito ka?” Nanlalaki ang mga matang tanong ni Holly kay Aleron nang ito ang mapagbuksan niya ng pinto. Bukas na ang araw ng kanilang kasal at mahigpit ang bilin sa kanilang hindi na muna dapat magkita.

Mabilis pero maingat siyang itinulak ng binata papasok sa kwarto niya matapos nitong siguruhin na walang ibang tao sa paligid. Naupo ito sa kama niya at mapaglarong hinila siya. Bumagsak siya sa kandungan nito.

“Ang sabi ni mama, napansin niya daw na parang tensyonado ka noong bisitahin ka niya rito kanina. Kung hindi lang parang militar ang mga magulang mo sa pagbabantay sa ’yo rito, kanina pa kita pinuntahan. Holly, tell me, honestly. Are you scared?”

“Of course not.” Mabilis na kaila ni Holly.

Bumuntong-hininga si Aleron. Kabisado na nito ang ugali niya. Bahagyang lumayo ito sa kanya. Marahang ipinaloob nito ang mukha niya sa maiinit na mga palad nito. “Holly, bukas ng gabi pa darating ang chopper na maghahatid sa atin papunta sa honeymoon destination natin. Wala ring available na bangka. At isla ito. Wala akong takas.” Nangingiti nang wika nito. “At wala akong balak na tumakas. Not ever-“Nahinto ang binata sa pagsasalita nang makarinig sila ng mga katok.

Nataranta si Holly. Bumakas rin ang kaba sa mukha ni Aleron. Hindi na nag-isip pang itinulak niya ang aligagang binata sa ilalim ng kama. Mabilis na inayos niya ang bedsheet para masigurong hindi na ito makikita roon. Sinikap niyang kalmahin ang sarili bago niya binuksan ang pinto. Bumungad sa kanya ang ina na mayroon pang bitbit na isang unan.

“M-mom,” Nasorpresang wika niya. “D-dito ba kayo m-matutulog?”

buong kwarto ni Holly. Kinabahan siya. Mayamaya ay humarap sa kanya ang

itong unan. Baka sakaling kulangin ka rito.” Anang ina bago dumeretso na sa pinto. Paalis na ito nang para bang may malimutan. Bumaling ito muli kay Holly. “Pakisabi kay Aleron, nakalabas ang kanang paa niya.” Napailing pa ang ina bago

Holly ang pag-iinit ng mga pisngi niya. Sinara niya na ang pinto at nailing rin na bumalik sa kama. Sumilip roon ang ulo ni Aleron. Base sa namumula ring anyo nito ay walang dudang narinig nito ang mga

cat she was referring, right?” Napatango si Holly. “What else did she

Noon niya lang napansing tama

Natawa rin ang binata. “God, I love you, Holly. And

“Quit smiling. Baka mahipan

iyon ng pinsang si Zai. Lalong lumawak ang pagkakangiti niya. Nakita niya itong sumakay ng jeep noon pang nakaraang mga linggo. Bukod roon ay simple na lang ang pananamit nito ngayon. At iisa lang ang ibig sabihin niyon. Lumabag na rin ito sa kanilang kasunduan kahit

Aha, Zai. I know what you did last summer. Pilyang naisaloob ni Holly. Kumpleto silang magpipinsan dahil sa araw ng kanyang kasal. Hinintay na muna nila ni Aleron na matapos ang isang taon mula nang yumao si Hailey bago nila inasikaso ang kanilang kasal. Wala na siyang mahihiling pa dahil nang araw na pumunta ang binata sa kanilang mansyon ay

ng flower arrangement niya at likas na kuripot ito kaya alam niyang hindi lang iyon dahil malapit sila sa isa’t isa. Siya naman ay ilang bwan nang isinuko ang kanyang mga libro. Kasama niya pa si Clover sa

isinusulat nito para sa mga tao. At sa nakikita niyang saya sa mga mata ng mga pinsan niya, alam niya na gaya niya ay

na ring tanggapin na hanggang pagkakaibigan na lang ang kaya niyang ialok rito. Mas pinalaki at pinalawak ni Aleron ang mansyon sa isla kaya doon tumuloy ang mga bisita. Bilang bride na hindi daw dapat makita ng groom ay sa mansyon siya natulog habang sa isa sa mga ipinagawang cottages naman sa labas nanatili