COULD this be the greatest love of all? I wanna know that you will catch me when I fall. So let me tell you this, some people wait a lifetime for a moment like this...

Namasa ang mga mata ni Chryzelle nang mula sa kulumpon ng mga tao sa bahagi ng altar sa kinaroroonang simbahan ay lumabas ang kanyang boyfriend na si Calix habang patuloy pa rin na pumapailanlang sa ere ang awiting naging paborito niya na mula nang maging sila kulang dalawang taon na ang nakararaan.

Hindi lubos-akalain ni Chryzelle na makikita roon si Calix samantalang tambak ang mga rason na ibinigay nito sa kanya nang mag-usap sila kanina. Meron pa raw itong meeting na pupuntahan kaya hindi nila magkasamang maise-celebrate ang Valentine's Day.

Napatitig si Chryzelle sa kabuuan ng simbahan. Naroroon ang mga malalapit nilang kaibigan ni Calix, ang pamilya niya, pati na ang nakatatanda at nag-iisang kapatid nito na si Clarence. Pare-parehong may ngiting nakapaskil sa mga labi ng mga ito.

Nang sa wakas ay magtagpo sila ni Calix sa gitna ng simbahan ay mabilis na iniabot nito sa kanya ang dalang bouquet ng pulang mga rosas.

"Thank you," nahihiyang wika ni Chryzelle. "But what is this... all about?"

"Wala ka bang naaalala?" ganting-tanong ni Calix. Naging mapanukso ang ngiti nito kasabay ng paglahad nito ng mga kamay sa ere. "The setting, the people, the music, the entire plan... don't you find them familiar?"

Mariing kinagat ni Chryzelle ang ibabang labi para pigilan ang pagtakas ng kanyang hikbi. Sa totoo lang ay kanina pa pumasok sa isip niya ang mga sinabi ni Calix. Sadyang ayaw niya lang na masyadong umasa sa takot na mabigo.

Nang marinig pa lang ni Chryzelle ang paboritong awitin sa pagpasok niya sa simbahan ay nag-iba na ang kutob niya, pati na nang makita na tanging malalapit na mga tao lang sa kanya ang mga naroroon. Nagpunta siya sa simbahang iyon kasama si Grace, ang empleyado ng pag-aari niyang bakeshop.

Biyernes nang araw na iyon at pasado alas-syete na ng gabi, pero nananatiling bukas pa rin ang simbahan para sa mga taong gustong manalangin. At dahil parehong walang date sina Chryzelle at Grace sa espesyal na araw na iyon ay nagkayayaan silang doon na lang magpunta pagkatapos nilang magsara ng shop.

At ang kasalukuyang mga nakikita at naririnig ni Chryzelle ay ang siyang kabuuan ng dream wedding proposal niya na siyang isinulat niya pa noong nakaraang taon pagkatapos masaksihan kung paano nag-propose sa ate Celeste niya ang boyfriend nito. Doon siya nagsimulang mangarap rin ng kasal para sa kanila ng boyfriend.

Napasinghap si Chryzelle nang bigla ay lumuhod sa harap niya si Calix.

She took a deep breath. Every single thing in her dream was happening right before her very eyes.

"Almost two years ago, we met each other here and I did something really, really beautiful; something that I know I will always be proud of-I fell in love with you. We had our moments, Elle. Nag-away tayo at nagkatampuhan, but even those were amazing." Magiliw na ngumiti si Calix. "Dito mo ako sinagot. Dito tayo nagkasundo. We built our dreams and prayed together in this very church."

Napasigok si Chryzelle. "Calix..."

"It's a wonder how this church seems to witness a lot of events in our lives, Elle. At gusto ko sanang madagdagan pa ang mga nasaksihan ng simbahang ito... kung hahayaan mo ako." Mula sa bulsa ng coat ay inilabas ni Calix ang isang kahita.

Kumabog ang dibdib ni Chryzelle sa antisipasyon.

Parang kinakabahan namang tinanggap ni Calix ang inaalok na panyo ng natatawang kapatid nito. Maagap nitong pinunasan ang namuong butil-butil na pawis sa noo. Kahit pa naluluha ay natawa si Chryzelle.

"Will you marry me, Elle?" Kasabay ng linyang iyon ay ang paglitaw ng pinakamagandang singsing na nakita ni Chryzelle sa tanang buhay niya.

I can't believe it's happening to me. Some people wait a lifetime for a moment like this...

her heart. God... she had been waiting for that special moment. Lumuhod siya para magpantay ang mga mukha nila ni Calix. Nangingiting

siyang dinampian ni Calix ng halik

labas ng master's bedroom.

si Matilde, isa sa mga kasambahay sa mansyon. "Ma'am, tumawag po si sir Calix. Hindi na raw po niya kayo masusundo. Sa restaurant na lang daw po

mga gawain ni Calix, madalas ay

Pilit siyang ngumiti. "Thanks,

kanyang mga maleta. Sa huling pagkakataon ay tinitigan niya ang kanyang wedding ring bago niya tuluyang hinubad iyon mula sa kanyang daliri. Nagsisikip ang dibdib

si Chryzelle ng kwarto nang hindi sinasadyang napasulyap siya sa malaking wedding portrait nilang mag-asawa na nakasabit sa dingding malapit sa pinto. Mapait siyang napangiti nang makita

was five years ago and how miserable she had

Chapter One

NUMBER you have dialed is either unattended or

operator ang narinig niya sa kabilang linya. Dapat ay sanay na siya, pero hindi niya pa rin maiwasang masaktan. Palagi na lang ganoon ang nangyayari tuwing may espesyal na okasyon sa pagitan nila ni Calix. Sandali siyang napayuko. Dumiin ang pagkapit niya sa pulang tela na sapin ng mesa. Halos isang oras nang late sa

si Calix

mga mata at pilit na nagbilang sa isip. Pero pagkaraan ng ilang sandaling paghihintay

para sa tatlong refill ng red wine na naubos niya sa paghihintay. Ilang malalalim na paghinga ang pinakawalan niya bago mabibigat ang mga paang

makita ang nagmamadaling si Calix. Mabilis

so sorry, baby. May biglaan kasing meeting sa office kaya hindi na ako nakarating kaagad. Tara, pumasok na tayo sa loob. Let's have dinner. I'm really hungry." Inalalayan na siya ni Calix papasok sa loob, pero

with seven years ago. Alon-alon pa rin ang bagsak at kasindilim ng gabing buhok ni Calix. Mapupungay ang kulay-tsokolateng

he was so near that she could actually

sinabi ni Calix pagkatapos ay naglabas ng maliit na kahon mula sa bulsa ng suot na coat at iniabot kay Chryzelle.

alam niyang mamahaling alahas na naman ang laman niyon na sigurado niyang inihabilin na lang nito sa secretary na bilhin sa sobrang pagkaabala sa pagtatrabaho. Nakaipon na siya ng mga ganoon mula sa asawa na ni minsan ay hindi niya naman isinuot. Lahat ng iyon ay iniwan niya sa jewelry box sa kanilang kwarto bago umalis sa

too, Calix." Pumiyok ang boses niya pero nagpapakatatag pa rin na iniabot sa asawa ang hawak

mga labi ni

But I don't think I can bear another year with you. Hindi ko na kaya. I don't even think I can bear another day with you. Kapag

ng sasakyan at

sa loob ng limang taon ay noon lang niya nailabas. Calix had broken her heart many times before, but the realization that their marriage had really failed... crushed her to the

happened to us,

ko. Nasa conference room

pagkakahawak niya sa kumot. "Have... have you told

in a heated conversation with the board members. He said though, that

nang sumubok na ipaalam pa. Masyado na akong durog para lalo pang durugin ng absence niya, Ate." Napatitig siya sa kanyang

inaasahan niyang aayos sa naghihingalo nang relasyon nila ng asawa ay kinuha pa sa kanya. Pati ang pagkakaroon

nang palakas. Nagmamadaling nilapitan siya ni Celeste at niyakap. Nanginginig sa matinding emosyon ang kanyang katawan na gumanti siya ng mas mahigpit na yakap sa kapatid. Ubod ng lakas siyang

ito sa kanya, pakiramdam niya ay sandali ring bumitiw ang katinuan niya. She was at a loss. "I'll just call the

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255