In A Town We Both Call Home

Chapter 13

“WHAT’s for breakfast today, manang?” Naghihikab pang sinabi ni Lea nang makarating na sa kusina. Ilang oras lang ang naitulog niya dahil tinapos niya pa ang design ng bahay ng huling kliyenteng tinanggap niya. Pagkatapos niyon ay gusto niya na muna sanang magbakasyon para mas makapaglaan ng oras sa anak.

Matapos makainom ng tubig ay inaantok pa ring nag-stretching si Lea gaya nang nakasanayan niya. Pero nang manatiling walang sumasagot sa kanya ay napipilitang humarap na siya sa kanilang cook.

Naglaho ang kahuli-hulihang bakas ng antok niya nang hindi si Manang Fe ang nabungaran niya kundi si Jake na kasalukuyang nakatulala pa sa kanya. Namilog ang mga mata niya kasabay niyon ay napapahiyang naibaba niya ang mga braso. “Ano’ng ginagawa mo rito?”

“Good morning.” Sa halip ay namamaos na sagot ng binata. “I… ah,” Malakas na tumikhim ito. “Nag-usap na tayo kagabi… nakalimutan mo na ba? Ipinadala ko na lang rito ang mga gamit ko kaninang umaga. Hindi na ako umalis simula kahapon. Pinagbakasyon ko na rin muna sina Manang Fe at ang iba pang kasambahay. Sinabi kong babawi ako. And I meant it. Marunong naman akong magluto kahit paano.” Kinindatan siya nito. “Ako na munang bahala sa lahat dito sa bahay habang nasa opisina ka. Trust me. Walang mababasag rito. And I won’t burn the house. I promise.”

Napatango si Lea nang maalala ang kasunduan nila. Muli siyang kumuha ng maiinom pagkatapos ay humarap kay Jake na nahuli niyang titig na titig sa kanya… higit lalo sa damit niya.

Nagtataka namang napatingin rin si Lea sa kanyang suot. Ganoon na lang ang pag-iinit ng mga pisngi niya nang maalalang isang manipis na itim na negligee lang ang suot niya. Ni wala siyang suot na bra. Palibhasa ay nasanay siyang puro babae lang sila sa bahay na iyon. Mabilis na nanakbo siya paalis ng kusina.

Kumakabog ang dibdib na isinara ni Lea ang pinto ng kwarto niya nang makapasok na roon. Pero mayamaya lang ay nakarinig siya ng magkakasunod na katok. Hinila niya na muna ang bathrobe sa gilid ng kanyang kama at ipinaibabaw sa suot na negligee bago niya binuksan ang pinto. Bumungad sa kanya ang nakangiting mukha ni Jake.

“Hi!”

Kumunot ang noo ni Lea. “What now?”

Sa pagkagulat niya ay muling lumapit si Jake at ikinulong siya sa mga bisig nito. “This is our first morning as a family. And I just want to start this day by saying thank you for being my daughter’s mother, Lea.”

Natigilan siya. Nanatili lang siyang parang estatwa na nakatayo roon. Pero nang ilang minuto na ang lumilipas at hindi pa rin siya pinakakawalan ng binata ay tinapik niya na ang likod nito.

“Okay na. You can let me go now.” Naiilang na sinabi niya sa takot na maramdaman ni Jake ang kakaibang bilis na naman ng tibok ng puso niya. Sa kabila ng lahat ay para bang loyal fan na natataranta pa rin ang puso niya at nagkakaganoon sa tuwing malapit ito. Lalo na kung ganoon kalapit.

“I can’t.” Sa halip na bumitaw ay mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagyakap sa kanya. “I miss embracing you so much. Isang minuto pa, please?”

Pero lumampas pa sa isang minuto ang yakap na iyon ni Jake. Nang sa wakas ay pinakawalan siya nito ay muli itong ngumiti. “Ihahatid ka na namin ni Janna mamaya sa office. Pagkabihis mo, ‘baba ka na agad. Breakfast will be served by then.”

ay nakita niya ang

‘to ni daddy sa garden at nilagay sa tainga ko. Wala daw siyang time bumili kaya

Daddy is right, sweetheart. You looked incredibly pretty today. But next time,” Masuyong hinalikan niya sa noo ang anak. “Tell him to buy, okay? Baka

humagikgik ang

nagdaang gabi. Tama nga bang umasa ang anak sa lahat ng iyon? Paano kung panandalian lang pala iyon dala ng usig

agos? Pero paano kung mas masaktan hindi lang siya kundi pati ang kanyang

siya sa akin dahil sa lyrics. It says, ‘para saan pa ang mga galos mo

nag-angat siya ng mukha paharap kay Timothy. Hindi na siya nagpasundo pa sa kanyang mag-ama dahil bigla na lang nagyaya ang binata na kumain sa labas. At dahil nalilito rin

namang sinasabi si Jake. Basta gumigitna lang ito sa

Paano mangyayari iyon samantalang mahigit isang buwan pa lang simula nang maudlot ang kasal nito?

at nagkasundo sila ni Jake na susubok na maging isang tunay na pamilya para sa kanilang anak. Pero natatakot pa rin siyang umasa. Mahigit sampung taon niya nang ginagawa iyon. She felt like she had been hoping and waiting for Jake to come around all her life. Pero walang

magkasama buong araw. At dahil natapos na ang dalawang linggong bakasyon ni Lea ay balik-trabaho na rin siya. Nasulit rin ang pahinga niya dahil nag-out of town sila noong nakaraang mga araw. Pansamantala niya na munang ipinagpaliban ang kagustuhang mag-resign sa trabaho para

hinahatid at sundo siya ng mag-ama pagkatapos ay sa labas na sila kumakain, nanonood ng sine o kaya ay nag-iikot sa iba’t ibang shopping malls. She can see how Jake was trying so hard to break the walls between them. Pinagsisilbihan sila nito. Kung magpapakatotoo lang siya sa sarili ay aaminin

“What do you mean?” Mayamaya ay

back out.” Napangiti ito nang bumakas ang pagkasorpresa sa mukha ni Lea. “Kilalang-kilala na kita, Lea. In fact, mas kilala pa nga kita ngayon kaysa kay Jake. Lalo na at mukhang mainit rin ang ulo niya sa akin. Hindi kami nag-uusap. Sabagay, hindi naman talaga kami kahit kailan naging close noon pa man sa frat. Magkaiba ang mga naging kaibigan namin ro’n. Sina Nyclear, Klay, Ross, Milton at Trevor ang naging mga kaibigan niya. The point is, sugatan ka na. Eh ‘di lumaban ka pa. Make those

ay mas kilala na nito kaysa sa kanya. Hindi niya alam pero parati siyang nakakalma sa mga payo nito. Minsan nga, kahit hindi na ito magsalita. Basta maramdaman niya lang ang presensiya nito ay sapat na para gumaan kahit paano ang nararamdaman

bumalik na sa maganang pagkain. Mayamaya ay napangiti siya. “Bakit ba ang galing-galing mong mag-advice sa akin parati ng tungkol

namang inabutan niya ito ng tubig. Nasaid nito ang laman ng

“You got me there,

ang isang tulad ko samantalang pwede mo namang ilaan ang oras

kanyang maraming nurse at

sa mga mata nito. May namuong kung anong ideya sa

“Only the aching heart can recognize another aching heart, Lea.

nga kami sa ‘yo, eh. Hindi ba’t dapat ay si Alexis ang inirereklamo mo dahil siya ngayon ang kasama ng dapat ay bride-to-be mo? But here you are, ranting about Timothy

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255