Once Upon A Time

SINASABI KO na nga ba. Napapailing na naisaloob ni Dean habang nag-iikot sa loob ng kilalang shopping mall. Kanina niya pa napapansin ang dalawang kalalakihan na sumusunod sa kanya. Nakita niya na rin ang mga ito noong nakaraang araw. At kanina bago siya umalis sa apartment niya ay namataan niya na rin ang sasakyan ng mga ito na nakaparada hindi kalayuan sa tinutuluyan niya.

Hindi na sigurado ni Dean kung kanino tauhan ang mga iyon. Kung kay Zandro Avila pa rin ba o sa pamilya niya na. Hindi kaila sa kanya na pinagdududahan na siya ni Adam lalo na ni Leonna tungkol sa biglang panlalamig ni Selena sa relasyon nito kay Adam, kung relasyon nga bang matatawag iyon. Pero hindi siya pwedeng panghinaan ng loob lalo pa ngayong nakatanggap na siya ng text message mula kay Lilian.

Mabilis na pumasok si Dean sa isang fast food restaurant. Laking pasasalamat niya nang hindi na sumunod pa hanggang roon ang dalawang lalaki. Pumila siya at basta na lang nagturo ng kung ano nang makarating sa counter. Dala ang tray ng pagkain ay naupo siya sa bandang unahan ng restaurant.

Nang makita niya ang isang lalaki na halos kakulay at kasing-taas niya ay mabilis siyang nakaisip ng paraan. Nang tumuloy iyon sa rest room ay agad na sumunod siya rito.

Inilabas ni Dean ang wallet at kumuha ng ilang lilibuhin roon bago niya iyon inabot sa estranghero. Idinagdag niya na rin ang cell phone niya. Hiniram iyon sa kanya ni Adam noong mga nagdaang araw. Kilala niya ang kapatid. He knew that Adam has been tracking him these past few days. “Ibibigay ko ang mga ito sa ‘yo kapalit ng mga damit mo, pare. Magpalit tayo ng suot.”

Ilang sandaling napatitig sa pera at cell phone ang lalaki. Ininspeksyon pa nito ang cell phone niya bago ito napalunok. Ngumiti si Dean. “’Wag kang mag-alala, pare. Original ‘yan. Makakabili ka mula dyan ng kahit ilan pang jacket na gusto mo. I just needed to do this. Sinusundan kasi ako ng ex ko na nagde-demand ng kasal. Tina-track niya rin ako gamit ang cell phone na ‘yan. At desperado na akong makatakas mula sa kanya.”

Pinakatitigan siya ng lalaki. “Ang hirap talagang maging gwapo ‘no, ‘pre? ‘Di bale, ako na lang ang magpapakilala do’n sa chicks mo. Maganda ba, pre?”

Napatango na lang si Dean. “Sobra, pare. Pero nakakasakal magmahal.”

Lord forgive me for

mabilis na inalis ang suot na pulang jacket, orange na bull cap at kupas na maong na pantalon na may mga butas pa sa tuhod. Laking pasasalamat niya nang matuklasang mahaba rin ang buhok

at itim rin na sombrero. Kahit ang dala nitong backpack ay kinuha niya rin. Inabot niya rito ang walang laman na attaché case niya bago siya lumabas na ng rest

na lumabas na siya ng mall. Sa parking lot ay nakita niya si Luis sa tabi ng isang lumang gray na kotse. Mabuti na lang at tinted

na pagbisita niya sa dalaga sa nakalipas na mga taon. Si Mark ang isa sa mga napili nilang tulungan noon ni Selena sa medical expenses nang duguan itong dalhin sa ospital dahil nabangga ito ng isang sasakyan. Halos tatlong taon na iyon nang mangyari. Ngayon ay isa na itong accountant ngayon. Tinulungan ni

nito. Ayon sa ina ni Mark na si Aling Corazon na nakausap niya ay nagpupunta sa bahay ni Selena linggo-linggo ang tumatayong assistant nito para sa ilang mga gawain at mga papeles sa shop. Kasabay niyon ay nagtanong si Aling

ay kaagad itong nagpahayag ng kagustuhang

na rin hindi ito pagdudahan. Sina Chynna at Mark lang ang nakikitang kasama ni Dean. Pero nakakausap pa rin nila ito at ang kapatid ni Mark na si Luis na isinama ni Mark sa plano sa pamamagitan ng cell phone. Sa tuwing nag-uusap sila ay

magamit ni Dean ang sariling kotse dahil mapanganib masyado. Lalong mapanganib ang mag-commute sa ngayon dahil hindi niya alam kung hanggang kailan niya maloloko ang mga kalalakihan na iba na ang siyang sinusundan ng mga ito. Nang makaalis siya ng apartment niya ay alam niyang gaya ng plano ay pumasok roon si Luis at siyang kumuha ng mga gamit niya roon na naihanda niya na

ni Selena. Marami pa rin ang nakahandang tumulong sa kanila

Dean sa dalang kotse ni Luis. Agad naman itong sumakay na rin at pinaharurot ang kotse palayo. Hold on, mahal. We’re

Lilian. Mayamaya lang ay darating na ang private jet na maghahatid raw sa kanila ni

muna ni Selena ang binata. Ilang dipa ang layo nito sa kanya. Nakatayo ito patalikod sa kanya. Base sa nakita niyang pagtapik-tapik ng binata sa hita nito