The Fall of Thorns 2: Austin McClennan

NAGISING si Maggy na aandap-andap ang paghinga. Napahawak siya sa kanyang dibdib. Parang nagwawala ang kanyang puso sa bilis ng tibok niyon. Napasulyap siya sa digital clock sa bedside table. Alas-dos pa lang ng madaling-araw. It was another dream. But God… it felt real. Ilang araw na siyang nakakapanaginip ng ganoon at madalas ay puro maiinit na eksena ang mga iyon.

Hindi niya alam kung dala lang iyon ng pinanood nila ni Clarice noong nakaraang linggo. Kung ano-ano ang pilit na ipinapanood nito sa kanya. May comedy, drama, suspense, at horror. At nang mainip na ang kaibigan ay pilyang pinapanood siya ng porn sa pagkabigla niya. Natatandaan niya pa ang paghagalpak nito ng tawa nang makita ang pagkagimbal niya sa mga napanood.

“Come on, Maggy. Bumabawi lang ako sa `yo,” nakangising sinabi ni Clarice. “Pinilit mo rin akong manood ng ganyan noong bago ako bumalik dito sa bansa. That was a requirement as you told me before, towards a better way to lure someone—”

Kumunot ang noo ni Maggy. “A-ano’ng ibig mong sabihin?”

Naglaho ang bakas ng pagkaaliw sa mukha ni Clarice. “N-nagbibiro lang ako.” Nag-iwas ito ng mga mata sa kanya. “Kalimutan mo na lang ang mga sinabi ko.”

Simula niyon ay kung ano-ano na ang mga napapanaginipan ni Maggy. Noong una ay malalabo pa ang mga mukha sa kanyang panaginip pero pamilyar ang boses ng mga iyon sa kanya. Pero sa bawat paggising ay nalilimutan niya na kung kaninong boses ang narinig. Ang natatandaan niya na lang ay ang mga eksena sa kanyang panaginip.

May mga naaaninag siyang naghahalikan sa loob ng isang kotse o `di kaya ay sa veranda. And then there were those images of two people making love in the small kitchen, in the living room and now, in the bathroom. Pero ngayon niya lang nakita ang sarili at si Austin sa ganoong klaseng eksena sa kanyang panaginip.

Nahihiya na rin siya sarili. Hindi niya alam kung dala lang ang mga iyon nang paglago ng nadarama para kay Austin, nang kagustuhan niyang maramdaman uli ang mga labi nito sa kanya. Hindi niya na maintindihan ang sarili pero ang binata ang mas hindi niya maintindihan. He would cook for her, give her roses and stuffs and take her out to dinner. Pero wala naman itong anumang sinasabi kung para saan ang mga iyon o sadyang lihim na umaasa lang siya na may laman ang mga ginagawang iyon ng binata.

Every night, he would tuck her to bed. Ang binata pa nga ang unang bumubungad sa kanya sa bawat paggising niya. Kadalasan ay nasa kama niya na ito, nakaupo at pinagmamasdan siya.

Napahugot si Maggy ng malalim na hininga at mayamaya ay niyakap ang sarili. Parang totoong-totoo ang mga haplos, halik, at yakap na pinagsaluhan nila ni Austin sa kanyang panaginip. Noong gabi lang na iyon nagkaroon ng mga mukha ang kanyang panaginip. She saw a different side of her in her dream. There, she was bold and daring.

Ayon sa isa sa mga nabasa niya noong nakaraang araw, ang panaginip daw minsan ay nagpapahiwatig ng mga bagay na sa likod na bahagi ng isip ng isang tao ay ang pinakamimithi nitong mangyari. Napasinghap si Maggy sa naisip. Hindi yata at iyon ang gusto niyang mangyari sa kanila ng binata kaya iyon ang napapanaginipan niya? Hindi yata at pinagnanasaan niya na ang kaibigan?

kanyang kama. Isinuot niya iyon at lumabas ng kanyang kwarto. Kailangan niyang magpahangin para makatulong sa isip niyang hindi na kanais-nais ang

ka sa buhay niya, kaagad na nagliliwanag ang mukha mo kapag napag-uusapan siya at hinahanap-hanap mo rin siya. Hindi kaya mahal mo na siya, ineng?” sinabi ng

noo. Hindi niya alam ang pagmamahal bukod sa bihira niya ring marinig iyon kina Austin at Clarice. Pero alam niya na naiiba ang nararamdaman niya para kay

paglabas nila ng binata ay nakakita na rin siya ng iba’t ibang lalaki pero wala siyang naramdaman sa mga iyon na katulad ng naramdaman niya para kay Austin. Noong una ay ipinagtataka iyon ni Maggy

heaven’s sake, I’m the one you’re with, Maggy.” Naalala niya ang naniningkit na mga matang sita na iyon sa kanya ni Austin nang iharap nito ang mukha niya rito. “Sa akin ka lang dapat tumitingin. Ano ba’ng meron sa iba at para kang

“Why?” naguguluhan

nakatuon ang mga mata ko sa unang beses pa lang nating pagkikita. I like reading your facial expression.

nito. Madalas na binubulabog ang puso niya sa mga sinasabi nito. And he looked at her with

mamroblema ka at bumuntong-hininga.” Agad na nagmulat si Maggy pagkarinig sa pamilyar na baritonong boses na iyon. Napaunat din

tabi niya. Bigla siyang nakadama ng tensiyon kasabay ng pag-iinit ng kanyang mga pisngi nang maalala ang naging panaginip tungkol sa kanila ng binata.

Maggy pagkaraan ng ilang sandali. “Hindi lang

Nasilip kita rito kaya bumaba na rin ako.” Para namang hindi nakaramdam na tumayo si Austin at tumabi uli kay Maggy. “Kumusta ka na? Kumusta ang pakiramdam mo?” Natawa ito. “This is strange.

bumuntong-hininga si Maggy. “Honestly, I feel like all I do is to sit here as the whole world passes me by. Bawat isa sa bahay na ito, may direksiyon. Bawat isa, alam ang gagawin. Samantalang ako heto, tuliro. Naliligaw. Dapat nasa Nevada ako dahil sabi n’yo noon ay ako ang namamahala sa YCM Hotel and Resorts. Dapat hindi ko pinapaubaya kay Clarice ang pag-monitor niyon mula rito dahil mas gamay ko ‘yon. But that’s just not the case.” Naipilig niya ang ulo sa pagbangon ng frustration. “I couldn’t even remember a single employee. I couldn’t remember what to do. I could learn but I am afraid I’d

may-ari ng YCM

na iyon sa kanya ni Austin. Na-realize niyang gusto niya ang paraan ng pagtawag nito sa kanya. Nakagagaan iyon sa kanyang

Hayaan mo namang gawin ni Clarice ang bahagi niya. Maybe this whole thing happened so

“Pero paano ako?” Bumundol ang kaba sa puso ni Maggy. “Ano’ng

ngiti sa mga labi ni Austin nang lingunin ito. Titig na titig din

live life?” Napasinghap siya nang pumuwesto sa likuran niya